Yunan hükümetine göre hukukun üstünlüğü ve basın özgürlüğü konusundaki performansı sandıkta değerlendirildi. Bu argüman biraz “Trumpvari”.

Eski ABD başkanının destekçilerinin öne sürdüğü şey tam da bu: Güç, dokunulmazlığı garanti ediyor. Kurumsal kontrol ve dengeler ve diğer anayasal basmakalıp sözlere atıfta bulunarak bu ilkeye meydan okuyan herkes, ülkenin düşmanı, yabancı bir ajan, yabancı yatırımın engelleyicisi, modası geçmiş bir sosyal adalet savaşçısı, uyanık kültürün takıntılı bir taraftarı vb. olarak reddedilir.

Bu mantık yeni değil.

Polonyalı Jaroslaw Kaczynski de aynı şeyi söylerdi, Macaristanlı Viktor Orban ise hâlâ aynı şeyi kusuyor. Neyse ki Avrupa düzeyinde soruna dair farklı bir anlayış var: Seçim süreci hükümetin günahlarının affedilmesini sağlamıyor.

Böylece, 7 Şubat’ta, Yeni Demokrasi’nin de üyesi olduğu Avrupa Halk Partisi’nin çabalarına rağmen, Avrupa Parlamentosu büyük bir çoğunlukla (254 aleyhte 330 oyla) “endişe verici” karara ilişkin eleştirel karar lehine oy kullandı. Yunanistan’da hukukun üstünlüğünün gerilemesi, diğer şeylerin yanı sıra, telefon dinleme skandalı, Tempe tren kazası, halkın katılımına karşı stratejik stratejik davalar (SLAPP’ler) ve bağımsız otoriteleri, özellikle de onların çalışmaları rahatsız edici olduğunda kontrol etme girişimlerini içermektedir. Yunan İletişim Güvenliği ve Gizliliği Otoritesi (ADAE) ve Veri Koruma Otoritesi örneğinde olduğu gibi hükümet ve aynı zamanda 600’den fazla göçmen ve mültecinin öldüğü Pylos gemi enkazında da davanın soruşturmasında önemli bir ilerleme sağlanamadan .

Hükümetin iki seçeneği var.

Ya kararın değerini gözden düşürerek, ona oy verenlerin niyetlerini sorgulayarak, büyüme oranlarını ve diğer daha olumlu verileri sunarak kararın o kadar da önemli olmadığını iddia etmek ya da özellikle önümüzdeki dönemde daha iyi olacağını düşünerek onu ciddiye almak. Yaklaşan Avrupa Parlamentosu seçimlerine ilişkin bakış açısı, Avrupa izolasyonuyla eşanlamlı bir ülke olan Macaristan ile aynı kategoride yer almamaktadır.

Geçtiğimiz yıl Tempe’deki tren kazasında ölen 20 yaşındaki Marthi Psaropoulou’nun annesi ve mağdur aileleri derneği başkanı Maria Karystianou, yakın zamanda yapılan bir röportajda şunu merak etti: “Milletvekillerinin çoğunluğu yargının yerini alıyor ve milletvekillerinin çoğunluğu yargının yerini alıyor. Sonuçta yüzde 41’lik mazeretle [hükümetin ulusal seçimlerde aldığı destek] seçimi kazanan kişi hakkında mahkumiyet yok mu?”

Çocuğunun yasını tutan bir annenin retorik sorusu Avrupa Parlamentosu’nun raporundan daha dokunaklı ama aynı derecede anlamlı ve cevap açıkça “Hayır”.