Lefkoşa’nın BM devriyesi tampon bölgesinden daha fazla zaman içerisinde donmuş az yer var. Ve o dikenli tel, kum torbası ve bekçi direkleri boşluğundaki alanda, Ledra Palace otelinden daha fazla ayrılık uyandıracak bir yer yoktur.

Bir zamanlar Hollywood yıldızları için bir mıknatıs olan, brendi ekşisinin icadı olan balo salonu ile ünlü Elizabeth Taylor ve Richard Burton’ın kurduğu tesis sayısız barış elçisi, diplomat ve politikacının başarısızlığını sembolize ediyordu. Avrupa’nın son bölünmüş sermayesini yeniden birleştirin.

Kurşunlu ve roket kaplı cephesi, parçalanmış avizeleri gibi, adanın 1974’ten bu yana Rumlar ve Türkler arasında bölünmüş kaldığı o kadar etkileyici bir çatışma simgesidir.

Zamanın etkisi oldu. Kıbrıs’ın sömürge dönemi bakımından zengin olan – lüks en-suite yatak odaları ve açılışı yüksek toplumlu bir olay olan bir yüzme havuzuna ev sahipliği yapan otel – son 45 yıldır binada hapsedilen BM barış güçlerinin yaşadığı yapısal olarak sağlam bir gün ara.

Bu ay, İngiltere’nin Lefkoşa’yı ikiye bölen ateşkes hattını denetleyen şarta bağlı 4. Alay Kraliyet Topçusu, yıllarca otelin arkasındaki yeni bir konteyner kampına transferini tamamlayarak taşınacak. Uzun süredir güvensiz kabul edilen yaşam tesislerinde kırılmış boru ve bloke tuvaletler kullanmak zorunda kalan askerler için bir dönemin sonu olacak.

“Dün gece WhatsApp grubumuzda, çocuklara döşeme tahtalarımın altından geçen sıçanları anlatıyordum,” dedi harap binaları gezen bir alay memuru. “Sarayın bu duruma gelmesi üzücü.”

Birçokları için, birliklerin ayrılması, 1963’te patlak veren etnik çatışmanın ardından 1963’te çıkan bir anlaşmazlığın çözülememesi ve Türk askerlerinin bir darbenin ardından adanın kuzeydeki üçüncü bölgesini işgal etmesi ve ele geçirmesi için zemin hazırlamamasının bir başka üzücü göstergesi olacak. Yunanistan ile birleşmeyi tercih eden sempatizanlar . Ancak yabani otların istila ettiği tampon bölgesi, bölünmeye neden olur – 120 millik bölünme boyunca güvensizlik için tohum ekerken – eski düşmanlığın yerini başka bir şey almaya başladı. Hükümetlerin başarısız olduğu ve gitmekten korkan siyasetçiler uzlaşmaya eğilimli vatandaşlar taşındı.

Ledra’daki Kıbrıslı kuvvetler, daha sonra BM birliklerine ev sahipliği yaptı. İngiliz barış gücü 1993’e geldi.
Facebook Twitter Pinterest
Ledra’daki Kıbrıslı kuvvetler, daha sonra BM birliklerine ev sahipliği yaptı. İngiliz barış gücü 1993’te geldi. Fotoğraf: Geoffrey White / ANL / Rex / Shutterstock
Birlikte yaşama anılarına sahip olamayacak kadar genç olanlar için, silahsız bölge veya “ölü bölge”, ayrımcılığın üstesinden gelmek için gereken tarafsızlığı sunar. 1980’lerden bu yana barışı geliştirme çalışmalarında yer alan çatışma çözme profesörü Maria Hadjiplavou “Milliyetçi söylemin sınırlarını aşan üçüncü bir alan haline geldi” dedi.

Hiçbir yerde bu, İşbirliği Evi’nde, otelin karşısındaki iki katlı, kurşunla dolu binadakinden daha belirgin değildir. Kıbrıslı Türk makamlarının, 2011’de açılmasından bu yana, Kıbrıslı Türk makamlarının Ledra Sarayı kontrol noktasını açarak etnik ilişkileri daha kolay hale getirmesinden sonra, o zamana kadar güney ve kuzey arasındaki ana geçiş – ev, tutuklayan karşılıklı şüpheyi öldürmek isteyenler için bir sığınak sağladı ayrı topluluklar. Uzlaşmayı tartışmak ve geliştirmek için STK’lar ve vatandaş grupları, akademisyenler, sanatçılar ve müzisyenler bir araya geldi.

Birkaçı bunu Marilena Spyrou ve Hayriye Ruzgar’dan daha iyi biliyor. Her sabah Kıbrıs’a bölünmüş ateşkes hattına aynı yolculuk yapıyorlarya yaşadıklarından daha uzun süre. Ülkelerinin bir araya geldiğini görmek için bir özlemle bağlanmış, ölü bölgelerinde farklılıklar unutulduğunu söylüyorlar. Spyrou güneydeki bir kontrol noktasından geçebilir, Ruzgar kuzeydeki bir kontrol noktasından gelebilir, ancak evin birinci katındaki tampon bölgede buluştuklarında birbirlerine masanın diğer yanlarından bakacaklar. . Kıbrıslı Rum mültecilerin işgalinden 10 yıl sonra kuzeye kaçmak zorunda kalan Spyrou, “Biz Rumca veya Türkçe konuşan Kıbrıslıyız” diyor. “Birçok arkadaşım Kıbrıslı Türklerle hiç tanışmadı. Bana ‘Hepsi başörtüsü takıyorlar mı?’ Gibi şeyler soracaklar. Buraya geldiklerinde, inandıkları hemen hemen her şeyin doğru olmadığını anlıyorlar. ”

Bu hayalini kurduğum Kıbrıs, insanların dine, etnik kökene ya da dile aldırış etmediği, bizi bölen şeyler
Esra Aygin, eylemci
27 yaşında, babası bir ordu subayı olan Ruzgar, tüm arkadaşlarının aynı şeyi görmediğini kabul eder ancak ısrar eder: “Bizim neslimiz, geçmişin sorunlarına bağlı değil, geleceği düşünüyoruz. Adamız bölünmek için çok küçük. ”

2017’de İsviçre’de barış görüşmelerinin durmasından bu yana birleşik bir federal Kıbrıs oluşturma müzakerelerinin durmasıyla, çözüm arayanlar iki toplumlu temasların her zamankinden daha önemli olduğunu söylüyor. Her ne kadar teknoloji ve sosyal medya engelleri aşmada yardımcı olmuş olsa da, iletişim ve etkileşim eksikliği, her iki taraftaki milliyetçi eğitim sistemlerinin önyargıları ve korkuları için mükemmel bir üreme alanı oluşturuyor.

“Burada olmak,“ biz ”ve“ onlar ”olmadığı yerde, umutlarımı canlı tutar, insanlara olan inancımı canlı tutar. Kuzeyde veya güneyde bulunmamıza izin verilmeyen ortak bir alan, ”diyor, evin dışındaki terasta bir masada oturan iki toplumlu bir barış aktivisti olan Esra Aygin. “Bu hayalini kurduğum Kıbrıs, insanların dine, etnik kökene ya da dile, bizi bölen şeylerle ilgilenmediği, bizi birleştiren şeyleri aradığı yer.”

Uzlaşma uzmanları, güneydeki çözümsüz yanlısı yanlızlar hala azınlıkta olsalar bile, artan temasın dönüştürücü bir etkiye sahip olduğuna, uzlaşmaya yönelik hoşgörüyü ve desteğe destek verdiğinden şüphesizdir.

Lefkoşa Üniversitesi’nde sosyoloji dersi veren Profesör Nicos Trimikliniotis, “Ampirik veriler iletişimin ne kadar olumlu olduğunu gösteriyor” diyor. “Her yıl öğrencilerle eve gelmelerini ve böylece her iki taraftan da insanlarla konuşabilmelerini ve onlarla iletişim kurabilmelerini sağlarım. Bir milyondan fazla konferansa değer. ”Kasım ayında iki yeni geçiş açıldı ve toplam sayı yalnızca dokuz olan bölgeye getirildi.

2003’ten önce, çoğu iki toplumlu değişim, karma Pyla köyünde, aynı zamanda BM denetiminde, adanın doğu kesiminde gerçekleştirildi. Kıbrıslı Türk öğretmenlerin sendikasını yöneten Şener Elgil, “Kıbrıs Filistin veya Keşmir değil” diyor. “Biz birlikte yaşayabilen Avrupalı ​​insanlarız. Burada [anakara] türk birliklerine sahip olmak saçmalık. ”

İki toplumlu Barış İnisiyatifi’nde, bölünme boyunca 70 sendikayı temsil eden lider bir ışık olan Elgil, bir çözüm yakında gelmezse, artık Kıbrıslı Türklerin kalmayacağından korkuyor. “Pek çok kişi ayrılıyor, soyu tükeneceğiz” diyor ve yalnızca Ankara tarafından tanınan ayrılıkçı devletin 1981’de bağımsızlık ilan ettiğini kabul etmesinden bu yana Türkiye’den yerleşimcilerin akını akın ediyor .

Her gün evden ayrılanlar gibi emekli bir Kıbrıslı Rum öğretmen olan Christina Valanidou da resmi bir barış olmadan çatışmanın başarabileceğinden korkuyor. Trump sonrası, BM’nin adadaki barışı koruma görevlilerini yönetme yetkisini yenilemeyeceği yönünde artan bir spekülasyon var. “Söyledikleri gibi, Kıbrıs’ın draması drama yok” diyor. “Ancak BM çıkarırsa, tampon bölgede her şey değişecek. Bu, hepimizin ihtiyaç duyduğu acil çözüm arayışında zihinlere odaklanabilir. ”